آقای رییس جمهوری ایرانی ها قدم زنان برگردند؟

به نام او که هرچه بخواهد همان می شود

آقای رییس جمهور

 از روزی که در نیویورک فرمودید که هموطنان ایرانی برگردند،این یکی دو تا هواپیمای آخرین مدل چندین ساله ایران ایر هم با تحریم خانه نشین شدند،البته قبول دارید که راه هم کمی طولانی است و اکثر هموطنان ما سی چهل پنجاه سال است که رفته اند و این دم آخری عمر هم نمی توانند پیاده به وطن برگردند.

می شود چند پرواز اختصاصی با هواپیمای خودتان و یا هواپیمای وزیر خارجه و یا رییس مجلس، برای برگشت آنها که بلیط دو سره ایران ایر در دست دارند و می خواهند برگردند، دستور فرمایید راه اندازی شود.

یا حداقل به این خانم وزیر جوان راه بفرمایید پاسخگوی مسافرینی باشند که به عنوان توریست با ایران ایر رفته اند و الان چگونه باید برگردند؟ هزینه اقامت اضافی آن ها با کیست؟ نحوه برگشت آنها چگونه برنامه ریزی شده است؟ أصلا کسی در ایران ایر جواب مردم را می دهد؟ نگویید آنها تحریم کردند و به ما مربوط نیست.

آقای رییس جمهور

همون لحظه ای که آقای عراقچی با هواپیمای اختصاصی از این کشور به آن کشور تشریف می برند وترکیه ولبنان ومصر وعربستان وقطر وامارات و در آسمان سایرکشورهای عربی می چرخند،هزاران ایرانی در فرودگاه های دنیا ازفرانکفورت وهامبورگ ومیلان وآمستردام وپاریس ومادرید و هرجایی که ایران ایر با هزار بدبختی سری میزد،سرگردان مانده اند.

همان لحظه که ایشان با وزیر خارجه ترک در حال گپ و‌گفت بودند،می گویند یک پرواز ایرانی در آسمان، در حال دور زدن روی آسمان استانبول بوده است،که امیدوارم شایعه بوده باشد. ایرلاین  ترکیه، ترکیش و پگاهسوز هم پروازهای خود را به ایران قطع کردند.

همان لحظه که رییس مجلس به جای نشستن برکرسی سوال و جواب کردن از دولت،پشت فرمان هواپیما، عکس و فیلم می گرفتند،ماهم کیف کردیم،پروازهای عربی امارات و قطر هم،پرواز های خود را به تهران قطع کردند.

همان لحظاتی که ریاست محترم جمهوری دربین بغداد و اربیل و بصره وکربلا و نیویورک و قطر و روسیه و... با هواپیمای اختصاصی پرواز می کردند،اتحادیه اروپا در حال مذاکره و تلاش برای تحریم۳شرکت هواپیمایی ایرانی بودکه مثل قصه بازنشسته ها،اگر تحریم هم نمی شد،درحال مردن وفرو پاشی و اسقاطی شدن بودند.

همان لحظه که وزیر خارجه در حال میل کردن غذای کشری مصری بودند،و نگران جای خالی یک رستوران مصری درتهران برای وفاق و مهمانی های بعدی بودند، اتحادیه اروپا درحال تحریم کردن ده ها فرد و شرکت ایرانی بود.

آقای رییس جمهور

به وزیر خارجه بفرمایید که وفاق با غذا، یک شوخی تلخ است،در شرایطی که مردم از گرسنگی و گرانی ها می نالند، هرچند در یادداشت روز سه شنبه۱ آبان۱۴۰۳هم دردغدغه های مسعودخان که بالاخره نفهمیدیم که نوشته های خودتان یا دیگری است هم مرقوم شده:دیدم [عباس] عراقچی توییت زده که جای یک رستوران مصری در تهران خالی است.خیلی ایده جالبی بود و به نظرم اگر بتوانیم از همه کشورها یک رستوران در ایران باز کنیم، شاخص وفاق درجهان رشد می‌کند.به این فکر کردم که اگرما هم در هریک از سفرهای مان یک رستوران در کشور میزبان افتتاح کنیم وغذاهای خوشمزه ایرانی را بخورند،هم نمک‌گیر می‌شوند و هم دعوا کمتر می‌شود.

آقای رییس جمهور

نمیدانم مسیولین هرگز با جیب خود به رستوران می روند یا خیر، اما باور کنید که در همین تهران ده ها رستوران فرانسوی،ایتالیایی،چینی،ژاپنی، هندی،پاکستانی،لنبانی،عربی و....وجود دارد و در همه شهرها و کشورهای جهان، حتی آن ها که در نقشه وزارت خارجه هم جایی ندارند، متقابلا رستوران ایرانی  به یمن مهاجرت چند میلیونی ایرانیان بازشده است و البته هیچکدام در طول این چهل پنجاه سال باعث وفاق نشده و بر دیپلماسی کشور هم تاثیر نگذاشته و از تحریم ها و ظلم ها و هزارقصه دیگر جلو‌گیری نکرده است.

آقای وزیر خارجه هم بهتر است که به جای رستوران مصری، به فکر حل مشکل هواپیمایی ایران ایر و ده ها مشکل دیگر با گفتگو ومذاکرات جدی با طرفین اروپایی باشد،که اگر همتی باشد وکسی از مسیولین بخواهد و هواپیما های شخصی و تشریفاتی مسیولین جمع شود، سایر مشکلات هم حل می شود.

آقای رییس جمهور

با اینکه به این یادداشت خیلی مربوط نمی شود، اما بالاخره نفهیدیم که این یادداشت های روزانه آقای مسعود، را شخص جنابعالی می نویسید و یا می نویسند؟

 هرچند در یکی از خبرها به نقل از یکی از افراد دفتر ارتباطات آمده بود که شوخی سیاسی چند نفر صاحب ذوق است و ربطی به جنابعالی ندارد، اما از ظاهر نوشته ها به نظر می رسد که یک جورهایی ربط دارد، و تا روزی که از زبان خودتان نشنویم، ما به حساب دغدغه های روزانه حضرتعالی می گذاریم و از خواندنشان هم بسیار مفرح می شویم و بسیار لذت می بریم.

آقای رییس جمهور

در ضمن،دریکی ازسخنرانی های خود،شخصی بدون اجازه،اعتراض می کند و شما بسیار عصبانی می شوید، برای احترام به افکار عمومی بهتر است که خودتان را بیشتر کنترل کنید،اگر یاران ارتباطات شما،توصیه نکرده اند،من حقیر بخاطر بیشتر بودن سن، توصیه می کنم که عصبانی نشوید،آستانه تحمل تان را بالا ببرید،به کسانی چون من که نقدهای بسیار برشما داریم،نتازید،یادتان باشد،قرارتان با مردم،تاخت و تاز نبود.