بحران در صنعت فولاد آلمان

دلیل اصلی این وضعیت، شرایط اقتصادی دشوار است که بازگشت به تولید کامل را غیرممکن می‌سازد. با این حال، کارمندان یک سیگنال مثبت کوچک دریافت کرده‌اند؛ با وجود کاهش ساعات کار، آنها حداقل پنج روز در ماه به کارخانه باز خواهند گشت تا کارهای کمکی، از جمله نظافت، را انجام دهند.

شهردار هنیگسدورف، توماس گونتر، خواستار اقدام سریع در سطح فدرال شده و تأکید کرده است که شهرداری نمی‌تواند به تنهایی مشکلات کارخانه را حل کند. او ابراز امیدواری کرده که تعرفه انتقالی برق برای صنایع انرژی‌بر معرفی شود. وزیر اقتصاد براندنبورگ، دانیل کلر، نیز وعده داده که برای کاهش تعرفه‌های صنعتی و هزینه‌های شبکه لابی کند. به گفته او، این کارخانه نه تنها از هزینه‌های بالای انرژی رنج می‌برد، بلکه از واردات ارزان فولاد از چین نیز آسیب می‌بیند. در آینده، ممکن است وضعیت با تعرفه‌های جدید از سوی ایالات متحده پیچیده‌تر شود.

اتحادیه کارگری کارخانه هنوز هیچ دلیلی برای پیش‌بینی از سرگیری کار نمی‌بیند. رئیس شورای کارگران، رونی دیتریش، در این باره گفت: «ما به تصمیمات سیاسی وابسته هستیم.»

همان‌طور که GMK Center گزارش داده است، صنعت فولاد اتحادیه اروپا با یک بحران طولانی‌مدت مواجه است که ناشی از ترکیبی از چندین عامل منفی است. قیمت‌های بالای انرژی، تقاضای ضعیف برای فولاد و مشکلات مالی برخی شرکت‌ها منجر به توقف‌های گسترده تولید شده است. برآوردها نشان می‌دهد که حجم کلی ظرفیت‌های متوقف یا نیمه‌متوقف بیش از ۹ میلیون تن در سال است و بیشترین سهم این کارخانه‌ها به گروه Liberty Steel تعلق دارد.

این وضعیت نشان‌دهنده چالش‌های جدی در صنعت فولاد اروپا است و نیاز به اقدام فوری و مؤثر از سوی دولت‌ها و نهادهای مربوطه را برجسته می‌کند.