آقای رییس جمهور تعطیلی در تعطیلی یعنی چی؟

به نام او که هرچه بخواهد همان می شود

تعطیلی های پی در پی و با دلیل و بی دلیل برای ملتی که در مسیر عقب افتادگی قرارگرفته و در تورم چند هزار درصدی دست و پا می زند و هرصبح که بر می خیزد از ارزش پول ملی اش کم می شود، از زهرهلاهل هم بدتر است.

سرزمینی که قرار است با توصیه مقام معظم رهبری درجهش تولید وخودکفایی گام های بلند بردارد، هر روز دچار مصیبت کم آبی، بی برقی، کمبود گاز، نفت و بنزین و به قول جنابعالی، ناترازی انرژی است، چگونه می تواند درتولید، رکورد شکنی کند؟

مملکتی که قرار بود چندماه دیگر یعنی ۱۴۰۴به جایگاه اول اقتصادی وعلمی وفناوری درسطح منطقه برسد، حالا هر روزکارخانجات و شهرک های صنعتی و اداره جاتش تعطیل می شود.

آقای رییس جمهور

وقتی خودتان می فرمایید: (که امروز دیگر اینقدر وضعیت آلودگی هوا بد شده که همین دم ظهر، فردا را تعطیل کردند. البته که این کارمان هم ناقص است، هنوز معلوم نشده که بورس باز است یا نه،چرا؟ چون هنوز درمورد بانک ها وضعیت مشخص نیست. خودم هم تازه یادم آمد که فردا جلسه هییت دولت داریم، به حاجی میرزایی و عارف پیام دادم که ببینم فردا جلسه دولت تشکیل می شود؟)

ما مردم چه بگوییم؟ ما چگونه کار و زندگی خود را برنامه ریزی کنیم؟ کدام وزارتخانه خودش را برای این تصمیمات شبانه آماده کرده و برنامه اعلام کرده است؟ کدام دانشجو ودانش آموز بعد از چندسال، به برنامه آموزش از راه دور مجهز شده و اساسا کدام زیرساخت برای دورکاری فراهم است؟ مردم عادی قادر به خرید یک کامپیوتر و یا به روزکردن آن نیستند.

آقای رییس جمهور

همین داستان بی برقی و ناترازی در انرژی را فقط درحوزه برق کارخانجات و کارگاه های تولیدی و کسبه و تجارت و هر فعالیتی که مرتبط به (کار) می شود را مورد بررسی قرار دهید و به این صدها شورا و هزاران مشاوری که دارید بسپارید تا ببینید با بی برقی و تعطیلی های پی در پی چه بلایی بر سرفعالان و فرهنگ کار آورده ایم.

أصلا وزارت نیرو با واژه ای به نام برنامه آشنا است؟ کدام برنامه تا به حال از وزارت نیرو تراوش کرده است؟ اصلا مگر عملکرد وزارتخانه ها در وزرا خلاصه نمی شود؟ این وزیر نیرو که انتخاب کردید در کارنامه وزارت صمت چه کار مهمی انجام داد که جایزه وزارت نیرو را گرفت؟

مازوت سوزی که ادامه دارد، آلودگی هوا که ادامه دارد، بی برنامگی که ادامه دارد، روشنایی های بی مورد که ادامه دارد.

شب ها آسمان شهرهای بزرگ مثل تهران آنچنان روشن است که مثل اینکه جشن و چراغانی عروسی مدیران کوتوله است، هرشب، هزاران تابلو مغازه و ساختمان تا صبح روشن می مانند و نه کسبه و نه مسیولین اهمیتی نمی دهند.

دربسیاری کشورها، در زمان کمبود انرژی، با برنامه و اعلام قبلی،شهرها را در۷ روز هفته، به ۷ منطقه تقسیم می کنند وهرشب یک منطقه را به مدت سه چهارساعت مثلا از ۱تا ۵ صبح که اکثرا خواب هستند خاموشی می دهند و برق ذخیره می کنند،فقط تاکید می کنم با برنامه و اعلام قبلی، سازمان برق ما این کار ساده را هم انجام نمی دهد و درست صبح که همه باید کارکنند، مناطقی را خاموش می کند.

آقای رییس جمهور

بی برقی که ادامه دارد،کمبود گاز که ادامه دارد، تورم که ادامه دارد، گرانی که ادامه دارد،کاهش ارزش ریال که ادامه دارد، رشد دلار و یورو که ادامه دارد، رشد واردات که ادامه دارد،رشد فقر که ادامه دارد،رشد بیماری ها که ادامه دارد، رشد بیکاری و بیعاری که ادامه دارد، درچنین شرایطی که مه و خورشید و فلک درکارند و همه چیز ادامه دارد، این تعطیلی ها چه کمکی به وضعیت مردم می کند؟حداقل به ما هم بگویید که بدانیم و سوال مطرح نکنیم.

این تعطیلی‌ها با هیچ منطقی قابل بیان نیست، هرچند تنها تعطیلی اداره جات، این خاصیت را دارد که یک روز کمتر مردم مراجعه می کنند و آن ها هم یک روز کمتر مراجعین شان را اذیت می کنند.و از طرف دیگر تعطیلی رسمی صدها اداره و سازمان بی خاصیت، که بود و نبودشان را کسی احساس نمی کند هم لطف دیگری به کارکنان آن سازمان ها است.

فقط می ماند که در چنین شرایطی چگونه تولید شکوفا شود؟چطور کارخانه دار و سرمایه گذار موفق بشود؟ چگونه علم و دانش رشد کند و صدها سوال دیگر که با همین تعطیلات به ظاهر ساده در رابطه است و مشکلاتی که پدید می آید، که تعطیل شدن مشاغل کمترین آنها است.

آقای رییس جمهور

همین دو سه هفته قبل بازهم در مورد تعطیلی نوشتم و گفتم که به ازای هر روز کار، یک روز تعطیل بوده ایم که حتما نخوانده اید و نمی گذارند که یادداشت های امثال حقیر را بخوانید، اما بازهم بنا به وظیفه روزنامه نگاری برای ثبت در تاریخ، تکرار می کنم:(عملا دریک سال، ۱۰۴روز تعطیلی پنجشنبه و جمعه وجود دارد، حدود ۲۰روز تعطیل رسمی است، عید نوروز با توجه به اینکه کدام روز باشد، از سه چهار روز مانده به سال شروع و تا ۱۳نوروز ادامه می یابد که حدود ۲۰روز تعطیلی عملی را برای همه فراهم می کند. حدود ۲۰روز هم بین تعطیلی در سال وجود دارد که عملا تعطیل است. در این بین ۲۰روز تعطیلی ناخواسته مثل آلودگی هوا، سرما، بی برقی، شهادت وغیره وجود دارد که سرجمع این تعطیلات را درسال به ۱۸۰روز می رساند و از خوانندگان عزیز و همراهان همیشگی روزنامه که در سخت ترین شرایط، روزنامه های خودشان را رها نمی کنند، به خاطرتعطیلی ها و عدم انتشار پوزش خواسته و آرزو کرده بودم که یک روزی برسد که هیچ روزنامه  وهیچ تولیدکننده وهیچ سازمان وهیچ کارگاه وکارخانه ودانشگاه ومدرسه وکاسبی،به هردلیلی تعطیل نشود)