دغدغه همیشگی فولادسازان
محمد جابریان محمود فعال صنعت فولاد
با فرا رسیدن روزهای سرد سال، در حالی دغدغه تکراری فولادسازان کشور یعنی محدودیت تامین گاز گریبان فعالان این صنعت را گرفته است که تولیدکنندگان فولاد، تابستان سختی را به دنبال محدودیت تامین برق مورد نیاز خود گذراندند. در این میان، بیشترین آسیب را واحدهای فولادسازی و نورد دیده و متحمل ضرر و زیان مالی فراوانی به دنبال محدودیتهای تامین انرژی شدهاند. علاوهبراین، نوردکاران کشور با چالشهای دیگری همچون عدم حاشیه سود مناسب و وضع بخشنامهها و دستورالعملهای خلقالساعه به ویژه در حوزه صادرات مواجهند که عملکرد این واحدها در زمینه تولید و صادرات را تحتالشعاع خود قرار داده است.
با این وجود، برخی شرکتهای فولادی کماکان با تکیه بر دانش و توان متخصصان جوان و پرتلاش داخلی و همچنین استفاده از ماشینآلات جدید و تکنولوژیهای روز تولید، در مسیر توسعه گام برداشتهاند و علاوه بر تامین نیاز داخل، جایگاه خود در بازارهای صادراتی را تثبیت کردهاند. مجتمع فولاد روهینا جنوب، از معدود مجتمعهای فولادی کشور به شمار میآید که ضمن تولید پایدار میلگرد و شمش فولادی، عمده فعالیت خود را بر صادرات محصولات آلیاژی و با ارزش افزوده بالای فولادی متمرکز کرده است.
این مجتمع با تولید ۶۰۰ هزار تن محصول در ۱۰ ماهه سال جاری که بالغ بر ۱۰۰ هزار تن آن شامل انواع میلگرد و شمشهای آلیاژی بوده است، در تلاش است با تولید محصولات باکیفیت و استاندارد فولادی، حضور خود در بازارهای بینالمللی را بیش از پیش افزایش دهد.
با توجه به معضل محدودیت تامین انرژی در صنایع به ویژه فولاد طی روزهای مختلف سال، پیادهسازی فناوریهای نوین در خطوط تولید کارخانجات فولادی به ویژه واحدهای نورد اهمیت بیشتری پیدا میکند. این در حالی است که حاشیه سود مقاطع طویل فولادی طی ماههای اخیر به شدت کاهش یافته و همین مسئله، ضرورت استفاده از تکنولوژیهای جدید در این واحدها با هدف کاهش هزینههای تولید و افزایش بهرهوری را بیش از پیش افزایش میدهد. طبق برآوردهای انجام شده، بیشترین حاشیه سود نوردکاران در کشور، حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد طی سالیان اخیر بوده است؛ در حالی که اگر میزان تورم و افزایش هزینههای تولید را در نظر بگیریم، این میزان حاشیه سود حتی جوابگوی تامین نیازهای ابتدایی تولیدکنندگان مقاطع طویل فولادی نخواهد بود.
علاوهبراین، چالشهایی همچون اعمال تحریمهای اقتصادی، نوسانات نرخ ارز و شرایط دشوار انتقال ارز جهت تامین مالی خرید تجهیزات و ماشینآلات خارجی نیز امکان دسترسی و استفاده از فناوریهای نوین تولید در واحدهای فولادی به ویژه نوردکاران را محدود کرده است. بر همین اساس تخصیص ارز با نرخ ثابت به تولیدکنندگان محصولات طویل فولادی جهت واردات ماشینآلات جدید و همچنین در نظر گرفتن مشوقهای مختلف در زمینه تامین مواد اولیه و تامین پایدار انرژی مورد نیاز کارخانجاتی که در حال استفاده از تکنولوژیهای روز و ماشینآلات پیشرفته هستند، باید در دستور کار دولت و بخشهای مرتبط قرار بگیرد تا فعالان این بخش با دغدغه کمتری به فعالیت خود در حوزه تولید و صادرات ادامه دهند.
باید توجه داشت که پیشنیاز بهروزرسانی خطوط تولید و استفاده از فناوریهای جدید، نیروی انسانی خلاق و متخصص است که خوشبختانه امروز شاهد حضور جوانان نخبه و باانگیزه در کارخانجات مختلف فولادی کشور هستیم. این مهم در مجتمع فولاد روهینا جنوب نیز پیادهسازی شده است و موفقیتهای مجموعه ما به ویژه در حوزه صادرات، با حضور کارشناسان و متخصصان داخلی رقم خورده است. طبق برآوردهای انجام شده، در حال حاضر بیش از ۱٫۹میلیارد تن فولاد در جهان تولید میشود که سهم فولادهای آلیاژی از این میزان، حدود ۱۲ درصد (بیش از ۲۵۰ میلیون تن) است. در این بین، کشور چین ۵ تا ۷ درصد از تولیدات خود را به فولادهای آلیاژی اختصاص داده است. در همین راستا ایالات متحده آمریکا ۱۴ درصد، کشورهای عضو اتحادیه اروپا ۱۲ درصد و ایران تنها ۲ درصد از تولیدات خود را به فولادهای آلیاژی اختصاص دادهاند. در حال حاضر ۳۵ درصد از نیاز کشور به فولادهای آلیاژی و با ارزش افزوده بالا از بازارهای وارداتی تامین میشود.
بر همین اساس باید میزان سرمایهگذاریهای لازم برای احداث کارخانجات جدید تولید فولادهای آلیاژی افزایش پیدا کند؛ ضمن اینکه اگر به دنبال استفاده از تکنولوژیهای جدید با هدف توسعه تولید و صادرات محصولات خاص و ارزشااافزای فولادی هستیم، باید شرایط مناسب عرضه مواد اولیه در بورس را فراهم کنیم تا تولیدکنندگان ضمن تامین کافی و به موقع مواد اولیه مورد نیاز خود، بتوانند محصولات فولادی باکیفیت را روانه بازارهای صادراتی کنند.
مجتمع فولاد روهینا جنوب به عنوان یکی از شرکتهای برتر فولادی کشور همزمان با استفاده از فناوریهای نوین در خطوط تولید، کاهش ۳۰ درصدی مصرف انرژی، افزایش بهرهوری تولید و همچنین کاهش آلایندههای زیستمحیطی را رقم زده و کارنامه قابلقبولی از خود در صنعت فولاد کشور بر جای گذاشته است. کاهش هزینهها و افزایش راندمان تولید در بخش اقتصادی، توسعه پایدار و حرکت در مسیر صنعت سبز در حوزه مسئولیتهای اجتماعی و تولید محصولات جدید با مشخصات فنی و کیفی در کلاس استانداردهای جهانی، از جمله دستاوردهای مجتمع در راستای استفاده از تکنولوژی روز تولید بوده است.