تقریبا در چند سال‌اخیر چالش تولیدکنندگان فولادی به‌جای کاهش در حال افزایش است و برخی از آنها در حال تبدیل‌شدن به گره کوری است که باز شدنش به این آسانی‌ها نخواهد بود. چالش گاز از مهم‌ترین مشکلات صنعت فولاد است که سال‌به سال‌در حال عمیق‌شدن است و همچنان این صنعت فولاد است که از عدم‌توسعه موازی ضربه می‌خورد.

متاسفانه در سال‌های گذشته در راستای دستیابی به چشم‌انداز ۱۴۰۴، مجوزهایی زیادی برای احداث واحدهای فولادی و همچنین توسعه برخی واحدهای حاضر انجام شد، درحالی‌که این توسعه در حوزه‌های انرژی و لجستیک به‌صورت موازی صورت نگرفت. عدم‌توسعه موازی و ناترازی در تولید و مصرف گاز باعث شد تا مجموعه‌های فولادی بخشی از تولید در فصل سرما را از دست بدهند، اتفاقی که به‌طور مستقیم برنامه‌های تولیدی را نشانه‌گرفته، بر میزان درآمدزایی مجموعه‌ها اثرگذار است، اما این توقف تولید از جایی با مشکلات جدی‌تری مواجه شد که عدم‌توسعه در صنعت برق هم گریبان‌گیر فولادی‌ها شد و در تابستان نیز با سهمیه‌بندی و قطعی برق مواجه شدند. درواقع صنعت فولاد چند ماه از سال‌را به دلیل قطع برق و گاز از دست می‌دهد و این موضوع مستقیما منجر به ازدست‌رفتن سوددهی مجموعه‌های فولادی در ماه‌هایی می‌شود که با قطعی همراه هستند.

اما تنها ضرر و زیان داخلی نیست که فولادی‌ها را گرفتار می‌کند، بلکه عدم‌عرضه مداوم در بازارهای صادراتی از موضوعات دیگری است که ناشی از کمبود انرژی بوده و تنها به نفع رقبا تمام می‌شود. این موضوع در بررسی سهم صادراتی در کشورهای منطقه به‌خوبی قابل‌مشاهده است. به‌عنوان مثال امروز ترکیه اولین صادر‌کننده فولاد به عراق است و ایران به‌جایگاه دوم رفته‌است.در واقع صنعت فولاد امروز برای تولید نه‌تنها نگران میزان ذخیره سنگ‌آهن کشور و توسعه خطوط حمل ریلی و توسعه بازارهای صادراتی است، بلکه در تلاش است تا با سرمایه‌گذاری در توسعه میادین گازی به کمک وزارت نفت آمده و بتواند این چالش را حل کند اما فراموش نکنیم توسعه میادین گازی پروژه کوتاه‌مدت نیست، پس تولیدکنندگان فولاد همچنان در چند سال‌ پیش‌رو با این چالش مواجه هستند و باید به سراغ مدیریت بحران بروند.