دلیل افزایش صادرات فولاد چین

با این حال در بحبوحه مشکلات نقدینگی و با تمرکز بر مواد داخلی و کاهش تقاضای جهانی، حجم در ماه فوریه با 18 درصد کاهش به 7.17 میلیون تن در مقابل 8.74 میلیون تن در ژانویه رسید. جالب است بدانید که چند کشور واردکننده کلیدی، از جمله ویتنام روند کاهشی در واردات خود نشان دادند اما در مجموع و در ژانویه روندی افزایشی را ثبت کردند. چین بیشتر فولاد خود را به آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه که بازارهای نزدیک و آسیب پذیر هستند صادر می کند. هر دو کشور بیش از یک سال است که بیش از 50 درصد صادرات فولاد چین را در اختیار دارند.
آسیای جنوب شرقی (SEA) موفق شد با وجود کاهش 18 درصدی حجم واردات از سوی واردکنندگان کلیدی مانند ویتنام، اندونزی، مالزی و غیره، جایگاه اول خود را حفظ کند. در ژانویه تا فوریه 2024، صادرات به آسیای جنوب شرقی 31 درصد افزایش یافت و به 4.34 میلیون تن (3.32 میلیون تن در مدت مشابه در سال 23) رسید.
ویتنام با تقریبا 1.86 میلیون تن بزرگترین واردکننده باقی ماند که رشد سالانه 117 درصدی را نشان می دهد. یک منبع استدلال کرد که با وجود کاهش قیمت‌های داخلی در ویتنام، قیمت‌های ورق گرم وارداتی از چین رقابتی باقی ماندند.
با این حال، ویتنام گرمای مسائل مالی و نقدینگی و رکود کلی تقاضای جهانی را به ویژه از سوی اروپا احساس می کند که بازار کلیدی آن برای ورق های نورد گرم است. مصرف خود ویتنام در سال 2023، 5 درصد کاهش یافت. بعلاوه، کارخانه های این کشور با عمده واردات ارزان از چین مواجه هستند.
سایر مناطق جنوب شرق آسیا مانند اندونزی و مالزی در تلاش برای کاهش وابستگی به چین، در حال افزایش ظرفیت های خود و همچنین کاوش در جغرافیای جایگزین هستند.
منطقه MENA پیشنهادات چینی را جذاب می‌داند
خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) که به شدت از چین خرید می‌کند، شاهد کاهش 19 درصدی بود اما در مجموع صادرات 34 درصد افزایش یافت و به 4.19 میلیون تن به نسبت 3.14 میلیون تن رسید. بحران دریای سرخ بر عرضه به خاورمیانه تأثیر می گذارد و تاجران چینی پیش بینی می کنند که هزینه حمل و نقل و بیمه به دلیل اختلالات افزایش یابد همچنین باید در نظر داشت که خاورمیانه شاهد پروژه‌های زیرساختی عظیمی بوده است که به حجم عظیمی از فولاد نیاز دارند.
انتخاب طبیعی برای کشور های خاورمیانه برای واردات، چین بود. نه به این دلیل که گزینه ارجح در بین گزینه های واردات بود، بلکه به این دلیل که هند از قیمت‌های مدنظر این کشورها خارج شد و جنگ اوکراین با چالش‌های خود مواجه است و این دو جغرافیایی بود که خاورمیانه حجم قابل‌توجهی را از آنجا تهیه کرد.
خریداران اتحادیه اروپا در بحبوحه کاهش ارزش ارز، تجدید موجودی انبار خود را به تعویق می اندازند
اگرچه چین صادرکننده پرکاری به اتحادیه اروپا نیست، حجم در اینجا 16 درصد کاهش یافت و به 0.53 میلیون تن به نسبت 0.63 میلیون تن رسید. خریداران اتحادیه اروپا به دلیل موجودی‌های بالا و تقاضای ضعیف مصرف‌کننده نهایی محتاطانه عمل کردند که باعث تعویق ذخیره‌سازی مجدد شد. علاوه بر این، یورو در ماه فوریه حدود 1.9 درصد در برابر دلار کاهش یافت.
دلایل افزایش مداوم صادرات فولاد چین
چین علی‌رغم حفظ روند تولید فولاد خام در سال 2023 به میزان 1019 میلیون تن، سال 2024 را با روند صعودی خفیفی آغاز کرد. تولید نسبت به ژانویه 2024 با 1.60 درصد افزایش به تقریباً 168 میلیون تن رسید. بهبود عملکرد برخی از بخش‌های پایین‌دستی از جمله تولید، زیرساخت و خودرو، تولید بالاتری را طلب کرد.
کاهش قیمت‌گذاری دستوری، خریداران را فریب می‌دهد
استراتژی قیمت‌گذاری کوتاه‌مدت چین به کاهش قیمت سایر کشورهای صادرکننده به‌ویژه هند و حفظ حجم صادرات کمک کرد. به عنوان مثال، در ژانویه 2024، میانگین پیشنهادات هند به ویتنام 621 دلار در هر تن CNF هوشی مین بود، در حالی که قیمت های چینی 12 دلار در هر تن کمتر یعنی 609 دلار در تن بود. در فوریه، نرخ اسپرد به 13 دلار در هر تن افزایش یافت و پیشنهادات هندی 610 دلار در هر تن و چینی ها به 597 دلار در هر تن رسید.
به طور مشابه برای خاورمیانه، پیشنهادات ژانویه هند به طور متوسط 637 دلار در تن CNF بود یعنی 18 دلار در هر تن بالاتر از چینی ها معادل 619 دلار در تن CNF ابوظبی است.
ماه فوریه شاهد افزایش شکاف به 31 دلار در هر تن بود زیرا قیمت چین به 603 دلار در هر تن در برابر 632 دلار در هر تن هندی ها کاهش یافت. این پیشنهادات همچنان در مقایسه با قیمت معیار ورق گرم تانگشان و میلگرد به ترتیب 568 دلار در هر تن و 537 دلار در هر تن در ژانویه فوریه بالاتر بود.
یک منبع مشاهده کرد که خریداران خاورمیانه به دنبال مواد چینی هستند که به دلیل آن کارخانه های هندی تعداد کمی از بازارهای خود را از دست داده اند و این عمدتا به دلیل قیمت ها است.
انباشته شدن بازارها در آستانه سال نو قمری
کارخانه‌ها و معامله‌گران چینی شاهد انباشته عظیمی از موجودی انبارها قبل از تعطیلات قمری بودند که با ترکیبی از تولید بالای فولاد خام و تقاضای پایین داخلی همراه بود. طبق گزارش انجمن آهن و فولاد چین (CISA)، موجودی شرکت های کلیدی در اواخر فوریه 2024 به 18 میلیون تن رسید که در مقایسه با نزدیک به 19 میلیون تن در اواسط فوریه، 5 درصد کاهش داشت. همچنین موجودی انبارها در اواخر فوریه 5.82 میلیون تن یا 48 درصد در مقایسه با 12.20 میلیون تن در اواخر ژانویه کاهش یافته است.
علاوه بر این، موجودی انبارها نسبت به ارقام اواخر فوریه 2023، 3.44 درصد افزایش یافته است. یوان چین (RMB) حدود 5 درصد نسبت به دلار کاهش یافت و به طور میانگین در دو ماه اول 7.16 در مقایسه با 6.82 در مدت مشابه سال گذشته بود. تضعیف یوان به معنای درآمدهای ارزی بیشتر برای کارخانه‌ها و صادرکنندگان است.
چشم انداز
موجودی در کارخانه‌های کلیدی در هفته اول مارس شاهد افزایش رشد بود و بنابراین، وزن موجودی ها بر حاشیه سود فولاد تأثیر می گذارد و منجر به کاهش تولید در کوتاه مدت می شود. مجموعه ای از اقدامات در تلاش است تا رکود بخش املاک را کاهش دهد، اما یک چرخش شدید رو به بهبود در سال جاری بعید است. بنابراین، صادرات ممکن است روند خود را در کوتاه مدت تا میان مدت حفظ کند.